ՀՀ նա­խա­գահ Ար­մեն Սարգ­սյա­նը, հիմք ըն­դու­նե­լով Ազ­գա­յին ժո­ղո­վի 2020 թվա­կա­նի փետր­վա­րի 6-ի «Հա­յաս­տա­նի Հան­րա­պե­տու­թյան Սահ­մա­նադ­րու­թյան փո­փո­խու­թյուն­նե­րի նա­խա­գի­ծը հան­րաք­վեի դնե­լու մա­սին» Ա­ԺՈ-001-Ն ո­րո­շու­մը և 09.02.2020 թ. իր հրա­մա­նագ­րով Հա­յաս­տա­նի Հան­րա­պե­տու­թյան Սահ­մա­նադ­րու­թյան փո­փո­խու­թյուն­նե­րի հան­րաք­վե նշա­նա­կե­լով, մաս­նա­կից դար­ձավ մեր հան­րա­պե­տու­թյան սահ­մա­նադ­րա­կան կար­գի տա­պալ­ման փա­շի­նյա­նա­կան իշ­խող վար­չախմ­բի հան­ցա­փոր­ձին:

Այն, որ իշ­խա­նա­փո­խու­թյու­նից հե­տո «հե­ղա­փո­խա­կան­ներն» ի­րենց եր­բեմ­նի գոր­ծըն­կեր-դաշ­նա­կից­նե­րի հան­դեպ սկ­սել են բա­վա­կա­նին սուր ար­տա­հայտ­վել, հաս­կա­նա­լի է, բայց նրանք մո­ռա­նում են, որ շատ հա­ճախ մեր­կաց­նե­լով նրանց, բա­ցա­հայ­տում են նաև ի­րենց։

Դեռ ա­միս­ներ ա­ռաջ «Իմ քայ­լը» խմ­բակ­ցու­թյան ան­դամ Սա­սուն Մի­քա­յե­լյա­նը պար­բե­րա­բար իշ­խա­նու­թյա­նը ու մաս­նա­վո­րա­պես Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նին սթա­փու­թյան կոչ էր ա­նում, հե­տո խո­սակ­ցու­թյուն­ներ ե­ղան, որ հնա­րա­վոր է նա ման­դա­տը վայր դնի։

Հի­շենք` Ա­դոլֆ Հիտ­լե­րը «գի­գան­տո­մա­նիա» ու­ներ. նա սի­րում էր ահ­ռե­լի զոր­քեր, ահ­ռե­լի բարձր շեն­քեր, ահ­ռե­լի քա­ղաք­ներ, ահ­ռե­լի հա­մա­կենտ­րո­նաց­ման ճամ­բար­ներ:

Հայաստանի ԱԱԾ նախկին տնօրեն Արթուր Վանեցյանը ռուսական «Интерфакс» գործակալությանը հարցազրույցում մանրամասներ է պատմել իր ղեկավարելիք կուսակցության մասին: Վանեցյանը նշել է, որ ընդդիմադիր կուսակցության գաղափարախոսության հիմքում ավանդույթներն ու առաջընթացն են լինելու:

Երբ Ռուբեն Հայարապետյանին բերման ենթարկեցին և բաց թողեցին, նա հայտարարեց․ «Մի գեղեցիկ օր ես եմ պառկացնելու ու ոտքերս մաքրելու իրենց վրա»։ Այս հայտարարությունն արժանացավ իշխանական պատգամավորների բուռն արձագանքին, ինչպես կարելի էր այդպես արտահայտվել։

ԱԱԾ նախ­կին տնօ­րեն ԱՐ­ԹՈՒՐ ՎԱ­ՆԵ­ՑՅԱ­ՆԸ հան­դիպ­ման էր հրա­վի­րել տպա­գիր լրատ­վա­մի­ջոց­նե­րի խմ­բա­գիր­նե­րին՝ հան­րայ­նաց­նե­լու իր քա­ղա­քա­կան ծրագ­րե­րը: Շուրջ 3 ժամ տևած հան­դի­պու­մից ներ­կա­յաց­նում ենք ո­րոշ հատ­ված­ներ.

Ե­թե այդ­պես ա­սեն, այն էլ՝ Ստե­փա­նա­կեր­տում, ա­պա դա մե­ծա­մաս­նու­թյան նե­րո­ղա­միտ ժպի­տը կա­ռա­ջաց­նի։ Ար­ցա­խում զին­վո­րա­կան­նե­րը միշտ էլ արտ­գործ­նա­խա­րար­նե­րից պա­կաս չեն ի­մա­ցել։ 

Սկզ­բում ԱԺ մե­ծա­մաս­նու­թյու­նը ցան­կա­նում էր ողջ պա­տաս­խա­նատ­վու­թյունն իր վրա վերց­նել, հե­տո ի­րա­վա­բա­ննե­րի, հա­վա­նա­բար դես­պան­նե­րի խոր­հր­դով հետ կանգ­նեց և ո­րո­շեց հար­ցը դնել հան­րաք­վեի։ Ե­թե հան­րաք­վե լի­նի, այն ոչ թե կլու­ծի ՍԴ-ի հար­ցը, այլ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի կա­ռա­վա­րու­թյան վս­տա­հու­թյան հան­րաք­վե կլի­նի։

ՀՀ գոր­ծող իշ­խա­նու­թյուն­նե­րի բազ­մա­թիվ թույլ կե­տե­րից մե­կը ռե­սուրս­նե­րի պա­կասն է։ Խոս­քը կա­ռա­վար­ման‚ վեր­լու­ծա­կան‚ ի վեր­ջո նաև ին­տե­լեկ­տուալ ռե­սուր­սի պա­կա­սի մա­սին է։ Եվ ե­թե սրան գու­մա­րում ենք նաև ի­րա­կան՝ շո­շա­փե­լի ռե­սուրս­նե­րի դե­ֆի­ցիտն ու կա­ռա­վար­ման ինս­տի­տու­ցիո­նալ հա­մա­կար­գի բա­ցա­կա­յու­թյու­նը‚ ա­պա հաս­կա­նա­լի է դառ­նում‚ որ իշ­խա­նու­թյան մոտ‚ այն պա­հից սկ­սած‚ երբ հա­սա­րա­կու­թյու­նը դուրս ե­կավ էյ­ֆո­րիա­յից‚ պետք է սկս­վեին տե­սա­նե­լի խն­դիր­նե­րը։